-تنها مرگ است که دروغ نمیگوید.

-فقط با سایه خودم خوب می توانم حرف بزنم اوست که مرا وادار به حرف زدن میکند فقط او می توان مرا بشناسد او حتما می فهمد .....
می خواهم عصاره نه شراب تلخ زندگی خودم را چکه چکه در گلوی خشک سایه ام چکانیده به او بگویم:«این زندگی من است»
-مرگ همه هستی ها را به یک چشم نگریسته و سرنوشت ان ها را یکسان می کند نه توانگر می شناسد و نه گدا...
-مرگ مادر مهربانی است که بچه خود را پس از یک روز طوفانی در اغو کشیده نوازش می کند و می خواباند.
-مرگ بهترین پناه دردها و غمها و رنج ها و بیدادگری های زندگانی است.
-انسان چهره مرگ راترسناک کرده است و از ان گریزان است
-ما بچه مرگ هستیم و مرگ است که ما را از فریب های زندگانی نجات می دهد.
اگر مرگ نبود فریاد های نا امیدی به اسمان بلند می شد به طبیعت نفرین می فرستاد

                                                                                         ... توافق من و صادق هدایت...

.

نوشته شده در چهارشنبه 89/5/27ساعت 12:11 عصر توسط الی_جوان نظرات ( ) | |